Wysokie Taury
Wysokie TauryWysokie Taury (
niem.
Hohe Tauern) – położona w głównej grani
Alp
najwyższa część
Alp
Austriackich
. Maksymalna wysokość –
Grossglockner
(3798 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Austrii. Wysokie Taury stanowią potężny masyw w obrębie
Alp Centralnych
. Od położonych na wschód
Niskich Taurów
oddzielone są przełęczą Murtörl, od położonych na zachód
Alp Zillertalskich
– przełęczą
Birnlücke
. Wysokie Taury leżą na terenie trzech austriackich landów:
Tyrolu
,
Karyntii
i
Salzburga
, ich niewielki fragment wchodzi w skład
Południowego Tyrolu
we
Włoszech
. Zbudowane są głównie ze starych skał metamorficznych (gnejsy, łupki krystaliczne) wchodzących w skład krystalicznego rdzenia Alp Centralnych. Skały krystaliczne pokryte są fragmentarycznie jurajskimi skałami osadowymi. Z tektonicznego punktu widzenia znaczna część Wysokich Taurów stanowi tzw. Tauryjskie
Okno Tektoniczne
, w którym skały metamorficzne pokryte częściowo autochtonicznymi osadami mezozoicznymi ukazują się spod zerodowanych płaszczowin nasunięć tektonicznych. Posiadają typowo alpejską rzeźbę terenu z ostrymi graniami, niemal pionowymi ścianami skalnymi i głębokimi dolinami. Rzeźba ta jest wynikiem działalności lodowców, które zachowane są w wyższych partiach masywu (najdłuższy
Pasterze
). Wysokie Taury mają układ niemal idealnie równoleżnikowy. Od ich głównej grani w kierunku północnym i południowym odchodzą granie boczne. W jednej z takich grani bocznych położony jest najwyższy szczyt masywu -
Grossglockner
. Wysokie Taury stanowią hydrologiczną granicę między zlewiskiem
Morza Północnego
i
Morza Śródziemnego
. Duże zasoby licznych rzek górskich pozwalają na ich wykorzystanie w hydroenergetyce (największa zapora wodna –
Kaprun
). Tworzą rozległy łańcuch, w składzie którego wyróżnia się zwykle szereg podgrup: Najwyższe szczyty to: -
Grossglockner
(3798 m),
-
Grossvenediger
(3662 m),
-
Grosses Wiesbachhorn
(3564 m),
-
Dreiherrnspitze
(3499 m),
-
Rötspitze
(3496 m),
-
Johannisberg
(3453 m),
-
Hochgall
(3436 m),
-
Hoher Eichham
(3371 m),
-
Hoher Tenn
(3368 m),
-
Malhamspitze
(3368 m),
-
Hochalmspitze
(3360 m),
- Grosser Geiger (3360 m),
-
Schneebiger Nock
3358 m),
-
Fuscherkarkopf
(3331 m),
-
Weissspitze
(3300 m),
-
Keeskogel
(3291 m),
- Schlieferspitze (3290 m),
-
Petzeck
(3283 m),
-
Roter Knopf
(3281 m),
-
Hocharn
(3254 m),
-
Ankogel
(3252 m),
- Grosser Muntanitz (3232).
Większość szczytów jest dość trudno dostępna, na niektóre prowadzą drogi odpowiednie dla bardziej doświadczonych turystów. Obszar Wysokich Taurów jest ważnym regionem turystyki górskiej i sportów zimowych. Główne ośrodki turystyczne: Heiligenblut, Kals, Neukirchen. Dolina
Kaprun
, Malnitz oraz położone na obrzeżu łańcucha
Zell am See
stanowią ważne ośrodki narciarskie. W obrębie głównej grani Wysokich Taurów brak nisko położonych przełęczy dogodnych dla komunikacji kolejowej i drogowej. Dwa ważne, biegnące w poprzek masywu tunele posiadają istotne znaczenie dla komunikacji międzynarodowej: kolejowy Tunel Tauryjski łączący
Badgastein
od północy i Malnitz od południa oraz tunel drogowy Felbertauern. Ponadto przez wysoką przełęcz
Hochtor
(2506 m) prowadzi jedna z najwyżej położonych dróg w Europie (tzw. Grossglockner Hochalpenstrasse). Źródła
Inne hasła zawierające informacje o "Wysokie Taury":
Nadciśnienie tętnicze
...
Uznam
...
Oksyklina
...
Torfowisko wysokie
...
Dolina Łaby
...
Kocioł Małego Stawu
...
Kocioł Wielkiego Stawu
...
Bełdany
...
Jezioro Mikołajskie
...
Jezioro Nidzkie
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wysokie Taury":
22 Eksploatacja i obsługa pojazdu (plansza 10)
...
212 Gospodarcze i społeczne problemy II Rzeczypospolitej (plansza 2)
...
045. Bremerhaven (plansza 18)
...
|