Obecnie opisanych jest około 9 tysięcy żyjących gatunków
parzydełkowców (
Cnidaria). Około 2700 gatunków to
stułbiopławy (
Hydrozoa) mające najczęściej niewielkie
polipy bez przegród w
jamie gastralnej. Często tworzą one rozbudowane
kolonie, w których osobniki mogą się różnicować ze względu na pełnioną funkcję. Zjawisko to nazywa się
polimorfizmem. W takich wypadkach zazwyczaj można wyróżnić polipy odżywcze, obronne oraz rozrodcze.
Ciekawym przykładem
kolonii stułbiopławów jest
żeglarz portugalski (
Physalia physalis). Jego liczne
polipy nie są doczepione do podłoża, ale do swoistego pęcherza pławnego będącego przekształconą
meduzą. Pęcherz ten unosi się na powierzchni wody i dodatkowo może pełnić funkcję żagla służącego do przemieszczania kolonii. Żeglarz ma bardzo silne
parzydełka. Średniej wielkości kolonia może porazić (i strawić) rybę wielkości dorosłej
makreli, może też być niebezpieczna dla człowieka.