Uważał za niemożliwe, by substancja mogła ulegać działaniu z zewnątrz i sama działać na zewnątrz.
„Monada nie ma okien", każda monada jest zamkniętym kosmosem.
Jest zamkniętym kosmosem, więc źródłem przemian, jakim podlega, i własności, jakie osiąga może być tylko jej własna działalność. Wytworzywszy pojęcie substancji na wzór osoby ludzkiej, uważał, że substancja rozwija samorzutną działalność, nie pobudzana z zewnątrz.