Duch obiektywny objawia się w pełni dopiero w dziejach państwa: bo naturę ducha stanowi rozwój.
Dzieje pojmował nie jako zbiór przypadkowych wydarzeń, lecz jako jednolity i konieczny rozwój idei, jako stopniowe kształtowanie się „ducha świata" w czynach i losach narodów i państw. Narody są objawami i narzędziami tego ducha.
W każdej epoce jakiś jeden naród go reprezentuje i wtedy naród ten obejmuje rząd duchów i zachowuje go aż do spełnienia swej misji.