Jeszcze wyższą od sztuki postacią absolutnego ducha jest religia. Sztuka posługuje się kontemplacją, religia zaś doskonalszym narzędziem - wyobrażeniami.
Pojmował religię nie jako uczucie, ale jako zespół wyobrażeń. Rozróżniał religie według poziomu ich wyobrażeń, we właściwy sobie ewolucyjny i konstrukcyjny sposób. Łączył je w szereg dziejowy, odróżniał trzy fazy rozwoju:
wschodnie religie natury,
religia indywidualności duchowej, która przechodzi przez trzy fazy:
- wzniosłości u Żydów,
- piękna u Greków,
- celowości u Rzymian,
absolutna religia prawdy, wolności i ducha: chrystianizm.
