Koncepcja miejsc niedookreśleń dzieła mówi o tym, że czytelnik w akcie lektury dodaje do dzieła to, czego ono nie zawiera. Każde miejsce niedookreślenia może być wypełnione na wiele różnych sposobów. Dzieło literackie jest tworem skończonym, natomiast nieskończone są cechy przedmiotów. Czytelnik dopowiada więc cechy świata przedstawionego, o których nie ma mowy w tekście.
Konkretyzacja dzieła to całość, w której dzieło występuje w uzupełnieniach i przekształceniach dokonanych w akcie lektury, w procesie konkretyzowania. Żaden czytelnik nie ma więc kontaktu z dziełem w absolutnie czystej postaci, ale z jego konkretyzacjami, które sam tworzy dopełniając miejsca niedookreśleń. Jedno dzieło dopuszcza nieskończenie wiele konkretyzacji.
Ingarden należał do jednych z pierwszych, którzy zauważyli, że czytelnik aktywnie współtworzy dzieło literackie jako,że dzieło literackie powstaje z myślą i dla czytelnika, a ożywa dopiero w trakcie lektury.
