Wiele miejsca poświęcił Ingarden problematyce dzieła literackiego. Było ono dla niego najdoskonalszym przedmiotem intencjonalnym, w pełni intencjonalnym,
a zarazem odmiennym od przedmiotów realnych. Dzieło literackie wytworzone w aktach świadomości twórcy,
w przeciwieństwie do realnych przedmiotów, istnieje tak długo, jak przechowująca je świadomość.
Można zniszczyć książkę czyli przedmiot realny, dowodząc tym samym czasowości
i zniszczalności przedmiotów realnych, jednak nie unicestwia to samego dzieła, które może nadal istnieć w świadomości autora czy czytelników.
