energii ruchu (postępowego, obrotowego, drgającego) wykonywanego przez cząsteczki i atomy, z których układ jest zbudowany
energii elektronów, wiązań chemicznych i oddziaływań międzycząsteczkowych
energii oddziaływań pomiędzy cząsteczkami elementarnymi, z których są zbudowane atomy i cząsteczki stanowiące badany układ.
Energia wewnętrzna jest więc sumą wszystkich udziałów energii, zarówno kinetycznej jak i potencjalnej, wszystkich atomów, jonów, cząsteczek tworzących układ.
Energia wewnętrzna jest funkcją stanu, gdyż jej zmiana zależy tylko od stanu początkowego i końcowego układu, a nie zależy od drogi, na jakiej został osiągnięty stan końcowy!
Określa zdolność układu do oddawania ciepła do otoczenia. Zależy od temperatury układu, masy i rodzaju substancji z jakiej składa się układ.
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).