Podobne zjawisko można dostrzec w stylu. Autor wyraża pewne treści dwukrotnie, za każdym razem różnicując sposób ich przekazywania poprzez użycie innych środków językowych. Na przykład podziw dla Marii wyraża najpierw używając składni bez przyimka (Bogiem sławiena), a potemz przyimkiem(u syna zwolena).
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.