Literatura średniowieczna była dwujęzyczna, w sytuacjach oficjalnych posługiwano się bowiem w tej epoce łaciną i w tym języku zapisano też bardzo wiele tekstów literackich.
Język narodowy, uważany za gorszy i traktowany jako język pospólstwa, lingua vulgaris, też znalazł jednak swoje miejsce w średniowiecznych tekstach – w dziełach literackich i dokumentach.