Wodne środowisko istniejące na zewnątrz komórki i w jej wnętrzu uniemożliwia ucieczkę lipidów błonowych
z dwuwarstwy, ale nic nie powstrzymuje tych cząsteczek od przemieszczania się i wymieniania miejscami
w obrębie jednej monowarstwy. Dlatego też błona zachowuje się jak dwuwymiarowy płyn – mówimy, że jest substancją (ma strukturę) płynną.
Stopień płynności błony zależy od długości i stopnia nasycenia
ogonów węglowodorowych oraz (w komórkach zwierzęcych) od obecności
cholesterolu (2). Te krótkie cząsteczki wypełniają przestrzenie pomiędzy
fosfolipidami (1), usztywniając dwuwarstwę, zmniejszając jej płynność i przepuszczalność.
