Era mezozoiczna
W pierwszym okresie
ery mezozoicznej (podzielonej na trzy okresy:
trias,
jura i
kreda) – w triasie (trwał ok. 41 mln lat)–
płyty kontynentalne, odpowiedzialne za układ kontynentów, tworzyły jeden wielki kontynent, zwany
Pangeą, która następnie ulegała rozrywaniu. Nadal panował klimat suchy, co, podobnie jak w
permie, sprzyjało rozrastaniu się pustyń, które zajmowały coraz większe obszary. Na miejsce wymarłych w permie zwierząt wkroczyły nowe – duże gady (
Dinosauria) oraz płazy wodne (np.
Gerrothorax) i lądowe (np.
Mastodonsaurus), a także ssaki, które pojawiły się pod koniec triasu. Wśród
flory największy rozwój dotknął
roślin nagozalążkowych (głównie drzewiastych), które dzięki temu uzyskały przewagę w świecie roślinnym.