i wymawia się jak polskie "i", np.: midi (południe), il (on)
Î podobnie jak polskie "i", np.: île (wyspa)
i wymawia się jak polskie "j", gdy znajduje się po spółgłosce i przed samogłoską
np.: sieste (sjesta), pied (stopa)
"i" w grupie innych liter
il jak polskie "j" na końcu wyrazu, po samogłosce, np.: soleil (słońce), travail (praca)
ill jak polskie "j" po samogłosce, np.: travailler (pracować), oreille (ucho)
ill jak polskie "ij", po spółgłosce, np.: fille (dziewczyna, córka), billet (bilet)
wyjątki: mille [mil] (tysiąc), ville [vil] (miasto), tranquille [trãkil] (spokojny)
oraz ich pochodne: million [milją], le village [vila:ż] (miasteczko), tranquillement [trãkilmã] (spokojnie)
