Analiza wielkości wirusów i elementów ich budowy była możliwa dzięki mikroskopii elektronowej. Do największych należy wirus ospy, którego można dostrzec już w mikroskopie świetlnym oraz wirus świnki i wścieklizny, które osiągają wielkość 200 – 400 nm. Do najmniejszych należą z kolei: wirus choroby Heinego-Medina, zapalenia mózgu i pryszczycy, osiągając wielkość kilkudziesięciu, kilkunastu nm (są więc znacznie mniejsze od komórek bakteryjnych).