Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Erich Mende

Erich Mende

Erich Mende
Data i miejsce urodzenia28 października 1916
Strzelce Opolskie
Data i miejsce śmierci6 maja 1998
Bonn
Wicekanclerz RFN
Okres urzędowaniaod 1963
do 1966
Przynależność polityczna Wolna Partia Demokratyczna
Poprzednik Ludwig Erhard
NastępcaHans-Christoph Seebohm

Erich Mende (ur. 28 października 1916 w Strzelcach Opolskich , zm. 6 maja 1998 w Bonn ) – niemiecki prawnik i polityk, wicekanclerz i minister ds. wewnątrzniemieckich (1963–1966).

Spis treści

Życiorys

Urodził się w rodzinie górnośląskiego nauczyciela i samorządowca związanego z partią Centrum . W młodości był związany z katolicką organizacją "Quickborn". W latach 1938–1945 walczył w Wehrmachcie (m.in. jako wicekomendant Śląskiego Regimentu Piechoty nr 102), stacjonował w Polsce. Po zakończeniu wojny znalazł się w strefie brytyjskiej i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytetach w Kolonii i Bonn. W 1948 zdał państwowy egzamin na prawnika, a rok później obronił pracę doktorską pod tytułem "Immunitet parlamentarny w Niemieckiej Republice Federalnej i innych krajach". Podjął pracę jako politolog na Uniwersytecie w Bonn.

W 1946 przystąpił do FDP (co po latach motywował przypadkiem lub oportunizmem[1], został wybrany w skład jej zarządu w brytyjskiej strefie okupacyjnej. Od 1949 zasiadał w zarządzie federalnym FDP, a w latach 1960–1968 był przewodniczącym partii. Zaliczał się do przeciwników Konrada Adenauera , opowiadając się m.in. za przystępowaniem FDP do lokalnych i regionalnych koalicji z SPD. Zasiadał w Radzie Miejskiej Opladen (1948–1950), następnie był w latach 1949–1980 posłem do Bundestagu , gdzie stał na czele Klubu Poselskiego FDP (1949–1951; 1952–1953; 1957–1963).

W 1963 został mianowany wicekanclerzem i ministrem ds. wewnątrzniemieckich w rządzie Ludwiga Erharda (funkcje pełnił do 1966). Po zawarciu przez rząd Brandta tzw. traktatów wschodnich w 1970 przeszedł do frakcji CDU-CSU, następnie został członkiem CDU. Przez lata opowiadał się za rehabilitacją żołnierzy Wehrmachtu oraz niemieckich odznaczeń militarnych. Po odejściu z rządu pracował w Investors Overseas Services (IOS), następnie w spółce Bonnfinanz.

Uhonorowany Krzyżem Żelaznym II i I Klasy (1939), Złotym Krzyżem Niemieckim (1942), Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego (1945), Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

Był dwukrotnie żonaty, miał troje synów i córkę. Najstarszy syn Walter Mende był burmistrzem Leverkusen z ramienia SPD (1994–1998).

Wybrane publikacje

  • Das parlamentarische Immunitätsrecht in der Bundesrepublik Deutschland und ihren Ländern, Dissertation, Köln, 1950.
  • Staatspolitische Aufsätze, Bonn, 1952.
  • Die FDP – Daten, Fakten, Hintergründe, Stuttgart, 1972.
  • Bilanz aus der Distanz. Ist der Parlamentarismus in einer Krise?, Hamburg, 1981.
  • Das verdammte Gewissen. Zeuge der Zeit 1936–1945, Herbig 1982.
  • Die neue Freiheit. Zeuge der Zeit 1945–1961, Herbig 1984.
  • Von Wende zu Wende. Zeuge der Zeit 1962–1982, Herbig 1986.
  • Der Annaberg und das deutsch-polnische Verhältnis, 2. Aufl., 1994

Przypisy

  1. Christof Brauers, Die FDP in Hamburg 1945 bis 1953, München 2007

Źródła


Inne hasła zawierające informacje o "Erich Mende":

Brno ...

1972 ...

1986 ...

1977 ...

1983 ...

1979 ...

Anarchizm ...

1980 ...

1976 ...

1974 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Erich Mende":

227 Rozpad bloku państw ZSRR - (plansza 9) ...

218 Oblicza światowej kultury (plansza 5) ...

Jak przygotować prezentację maturalną z języka polskiego (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie