Gorączka (Heat) –
film
sensacyjny prod.
USA
z roku
1995
z
Alem Pacino
oraz
Robertem De Niro
w głównych rolach. Reżyserem oraz autorem scenariusza jest
Michael Mann
. Ścieżkę dźwiękową Elliota Goldenthala zagrał
Kronos Quartet
. Pojawia się również utwór
Moby'ego
.
Jest to
remake
filmu tego reżysera z
1989
roku: Prosto z Los Angeles.
Obsada
Fabuła
Życiowym credo Neila McCauleya (Robert De Niro), zawodowego złodzieja, jest: nie mieć nikogo ani niczego, czego nie można by rzucić w ciągu trzydziestu sekund, gdy nagle zrobi się gorąco. On i jego koledzy po fachu m.in. nałogowy hazardzista - Chris Shiherlis (Val Kilmer), Michael Cheritto (Sizemore) napadają na wóz pancerny, z którego zabierają równowartość 1,6 miliona
dolarów
w
papierach wartościowych
. Dochodzi przy tym do niezamierzonego rozlewu krwi.
Śledztwem w tej sprawie zajmuje się Vincent Hanna (Al Pacino), jeden z najlepszych detektywów wydziału kradzieży i zabójstw policji
Los Angeles
. Drużyna Hanny niezwłocznie rozpoczyna pracę i znajduje ślady prowadzące do sprawców rabunku. W tym czasie McCauley planuje kolejny skok - kradzież 12 milionów dolarów gotówki z banku. Policyjny informator powiadamia Vincenta o tym planie, co ma doprowadzić do konfrontacji złodziei z policją tuż po opuszczeniu banku. W jednej z najbardziej trwożących scen współczesnego kina, De Niro wystrzeliwuje kilka magazynków amunicji z
karabinka M4
w kierunku policjantów, na co owi odpowiadają. Scena rozgrywa się na skwerze pełnym przechodniów w Los Angeles. Po strzelaninie McCauley ucieka z ranionym Shiherlisem do domu współorganizatora napadów, Nate'a (Jon Voight), zaś Cheritto ginie zastrzelony z karabinu Hanny. W scenie widać postrzelenie co najmniej jednego cywila oraz wielu policjantów.
McCauley łamie swoje credo zakochując się w Eady (Amy Brenneman) - bibliotekarce i graficzce. Skłonność do hazardu Chrisa Shiherlisa wpływa negatywnie na jego małżeństwo z Charlene (Ashley Judd) - byłą striptizerką. Jedną z ich obaw jest ujęcie Chrisa oraz oskarżenie Charlene o współudział w przestępstwach. W punkcie kulminacyjnym filmu musi ona zdecydować, czy wydać męża wymiarowi sprawiedliwości nie skazując tym samym wspólnego dziecka na oddanie do domu dziecka. Hanna, nałogowy pracoholik, zaniedbuje swoją trzecią żonę Justine (Diane Venora) oraz jej córkę Lauren (Natalie Portman). W ujęciu Justine, nie żyje już z nią lecz żyje ofiarami zbrodni, jakie widzi co dzień. "Stał się tym, co goni jako policjant". Ich związek dociera do punktu krytycznego a ostateczna decyzja o ewentualnym wspólnym życiu jest tyle smutkiem, co ulgą.
Szczegółowość efektów pracy reżysera Gorączki jest pełna - film zdumiewa swoja autentycznością: scena strzelaniny była konsultowana z byłym specem
SAS
-u, Andym McNabbem, a szczegóły napadów (rozbieranie skrzynek systemu alarmowego, podpinanie się pod linie sieci telekomunikacyjnej) pozostawia u widza wrażenie "tak, właśnie tak to się robi".
Jedną z pamiętnych scen filmu jest rozmowa Pacino i De Niro w kawiarni, kilka dni przed napadem na bank. Scena ta, wyznaczając środek filmu, jest pierwszą, w której widać dwóch aktorów w jednym ujęciu.
Ciekawostką jest fakt, że sceny, w których Hanna zastaje żonę z kochankiem w swoim domu, po czym zabiera telewizor i wyrzuca go z samochodu na ulicy, jest niemal dokładnie skopiowana z jednego z odcinków
Crime Story
pierwszej serii.
Nagrody
-
1996
-
Val Kilmer
, (nominacja)
Saturn
najlepszy aktor drugoplanowy
- 1996 - (nominacja)
Saturn
najlepszy film akcji/przygodowy/thriller
Zobacz też
Linki zewnętrzne