Hobbit, niziołek – postać fantastyczna, jedna z inteligentniejszych ras zamieszkujących stworzone przez Tolkiena Śródziemie . Hobbici cechowali się niskim wzrostem i krępą posturą.

Hobbici pojawili się po raz pierwszy w powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem . Odgrywają ważną rolę we Władcy Pierścieni . Hobbitami byli m.in. Frodo Baggins , Bilbo Baggins , Sam Gamgee , Meriadok Brandybuck czy Peregrin Tuk . Rasa ta występuje często również w innych książkach i grach fantasy , lecz jako że słowo "hobbit" jest zastrzeżone przez potomków Tolkiena , ich autorzy nazywają ich zwykle halflingami (z ang.) lub "niziołkami", jak choćby w grze fantasy Warhammer .

Pochodzenie i występowanie

Shire, stworzony na potrzeby filmu Władca Pierścieni, Nowa Zelandia (2006)

Hobbici prawdopodobnie byli spokrewnieni z ludźmi. Ich dokładne pochodzenie nie jest znane, ale na początku Trzeciej Ery zamieszkiwali w dolinie Anduiny . W czasach Hobbita i Władcy Pierścieni większość hobbitów mieszkało w krainie zwanej Shire lub w okolicach miasteczka Bree . Hobbici zwani byli również "niziołkami" (w sindarinie perian w liczbie pojedynczej, periannath jako określenie całego ludu) ze względu na mały wzrost.

Hobbici przed przybyciem do Shire dzielili się na trzy nieco odmienne szczepy:

• Fallohidzi - Bladoskórowie
• Harfootci - Kosmostopowie
• Stoorowie - Tęgowie

Zwyczaje i charakterystyka

Ponieważ kochają pokój, harmonię i ład, najchętniej mieszkają w schludnych wsiach, pośród starannie uprawianych pól. Z wielką wprawą robią narzędzia i korzystają z nich, nigdy nie mieli upodobania do urządzeń bardziej skomplikowanych niż miech, młyn wodny czy krosno, chociaż rzemieślniczymi posługiwali się zręcznie.

Mają czuły słuch i ostry wzrok, a chociaż nie lubią bez potrzeby się spieszyć, potrafią zwinnie i bezszelestnie biegać. Dzięki temu, ilekroć zbliża się wielkolud, z którym nie chcą mieć do czynienia, znikają cicho i bezszelestnie, a umiejętność tą posiedli w takim stopniu, że ludzie uważają to za magię. Nieuchwytność zaś zawdzięczają wielopokoleniowej praktyce i bliskości z ziemią, decydujących o tym, że talent ów jest niedostępny dla istot większych i bardziej niezgrabnych. Hobbici są faktycznie niewielkimi istotami, mniejszymi od krasnoludów, to znaczy mniej barczystymi i silnymi, chociaż może niewiele niższymi. Wzrost ich waha się między 2 a 4 stopami. Chodzili boso nawet w mroźne zimy, gdyż stopy mieli bujnie owłosione i podbite naturalną, twardą podeszwą.

Hobbici jako pierwsi zaczęli palić fajkowe ziele , zwyczaj ten stał się następnie popularny wśród innych ras. Hobbici na swoje urodziny nie otrzymywali prezentów, ale sami obdarowywali nimi gości. Zdarzało się, że te same upominki krążyły w okolicy przez wiele lat.

Hobbici najchętniej nosili ubrania o jasnych barwach, ich ulubionymi kolorami były zielony i żółty. Znani byli ze swojego upodobania do częstych i obfitych posiłków, często zjadali w ciągu jednego dnia nawet kilka obiadów, nie odmawiając sobie oczywiście śniadania, kolacji, podwieczorku, podkurka i przekąsek pomiędzy nimi.

Przeciętny hobbit odczuwał paniczny strach przed pływaniem,zaś w Shire hobbitów zamieszkujących brzeg Brandywiny i parających się tym zajęciem powszechnie uznawano za dziwaków i szaleńców. Podobnie myślano o poszukiwaczach przygód i o lubiących niepotrzebne ryzyko.

Język

Nie zachowały się żadne świadectwa jakiegokolwiek własnego języka hobbitów, aczkolwiek wydaje się, że w najdawniejszych czasach używali języków ludzkich plemion, obok których albo wśród których żyli. Natomiast po wkroczeniu do Eriadoru zaczęli przyswajać sobie Wspólną Mowę , w okresie kolonizowania Bree wielu z nich nawet nie pamiętało swojego pierwotnego języka. Musiał on być podobny do ludzkiego języka mieszkańców dolin górnej Anduiny, pokrewny z językiem Rohirrimów , chociaż Stoorowie przed przybyciem do północnej części Shire mówili zapewne językiem któregoś z plemion dunlandzkich . Za czasów Froda mało już było śladów pierwotnego języka w nazwach miejscowych lub imionach, podobnych na ogół do imion i nazw spotykanych w Dal i Rohanie . Na uwagę zasługują też nazwy dni, miesięcy i pór roku oraz takie pojedyncze wyrazy, używane nadal powszechnie, jak "mathom" i "smajale"; najwięcej starych form zachowało się w nazwach geograficznych na obszarze Shire i Bree. Imiona hobbitów również miały charakterystyczne brzmienie i wiele z nich pochodziło z odległej przeszłości.

Hobbitami nazywali mieszkańcy Shire wszystkich swoich współplemieńców. Ludzie mówili na nich niziołki, elfy zaś - periannath. Źródłosłowu nazwy hobbit zapomniano, wydaje się jednak, że pierwotnie tak nazywali Harfootów Fallohidzi i Stoorowie i że jest to przekręcona forma wyrazu zachowanego w poprawnej postaci w języku Rohirrimów: holbytla (budowniczy nor ziemnych).

Ciekawostki

Hobbit to również nieoficjalna nazwa niedawno odkrytego wymarłego gatunku człowieka, Homo floresiensis .