Język tindyjski (nazwa własna Ъидараб миц̄и,
ros.
тиндинский язык) – jeden z niewielkich
języków kaukaskich
, używany przez Tindów. Należy do
języków andyjskich
w
zespole awaro-didojskim
, tworzącym podgrupę wśród języków dagestańskich w
grupie północno-wschodniej
(nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Jest blisko spokrewniony z
językiem bagulalskim
.
Dane, mówiące o liczbie osób posługujących się tym językiem są bardzo rozbieżne i niepewne. Według statystyk w
1926
r. języka tego używało 3812 osób. W późniejszym czasie Tindowie uznawani byli za odłam
Awarów
i tak też zapisywani podczas kolejnych spisów powszechnych. Szacunki z roku
1958
mówiły o ok. 5 tys. użytkowników języka, natomiast późniejsze źródła podają bardzo się od siebie różniące dane, począwszy od liczby 10 tys. osób w niektórych encyklopediach, przez cyfrę 6693 osób (
2000
r.), aż po niemal niewiarygodną liczbę... 44 osób (!), która to liczba została ustalona podczas spisu powszechnego, przeprowadzonego na terenie
Federacji Rosyjskiej
w
2000
r. Wyniki tego spisu są kwestionowane, przypuszcza się, iż Tindowie stali się ofiarami manipulacji władz
Dagestanu
i że prawdziwe dane zostały z jakichś powodów sfałszowane. Porównanie danych statystycznych z różnych lat pozwala stwierdzić, iż użytkownicy tindyjskiego zostali najprawdopodobniej uznani za użytkowników innego języka kaukaskiego (
andyjskiego
, bądź też
awarskiego
), o ile, oczywiście, statystyki zostały przekłamane. Możliwe jest bowiem, iż w ciągu ostatnich lat doszło do pełnej asymilacji Tindów.
Język tindyjski nie wykształcił piśmiennictwa. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest
język awarski
, jako największy język literacki Dagestanu. Niektórzy Tindowie znają także
rosyjski
, jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej.
Studia nad językiem tindyjskim zapoczątkował niemiecki
kaukazolog
,
Adolf Dirr
(1867-1930) publikując pod koniec XIX w. niewielką rozprawę, zawierającą m.in. przykłady tekstów tindyjskich.
Linki zewnętrzne
