Pierwsza Księga Samuela, w
Septuagincie
Pierwsza Księga Królewska - wg tradycji napisana przez
Samuela
, który jest główną postacią do dwunastego rozdziału. Potem występuje jako
Prorok
.
Samuel jako
nazirejczyk
został oddany na służbę
Bożą
, gdzie stał się szanowanym „Widzącym”. Po
Helim
stał się, jak się później okazało, ostatnim sędzią
Izraela
.
Budowa księgi
- Samuel jako ostatni sędzia
Izraela
- 1 Sm 1 - 3 - zapowiedź narodzin, narodziny i dzieciństwo Samuela
- 1 Sm 4 - 6 - wojna z
Filistynami
- 1 Sm 7 - Samuel jako sędzia Izraela
- 1 Sm 8 - 10 - początek monarchii i ustanowienie
Saula
królem; ocena monarchii, króla, okoliczności wyboru i namaszczenia Saula
- 1 Sm 11 - 12 - początek rządów Saula i mowa pożegnalna Samuela
- Saul jako pierwszy król Izraela
- 1 Sm 13 - 14 - nowa wojna z Filistynami
- 1 Sm 15 - wojna z
Amalekitami
i odrzucenie Saula
- 1 Sm 16 - 31 - opowiadania o Saulu i Dawidzie, śmierć Saula i jego syna
Jonatana
.
Treść
Od rozdziału ósmego Samuel staje się postacią drugoplanową, a po dwunastym - oboczną. W ósmym rozdziale lud odrzuca Boga jako króla, domagając się od Samuela ustanowienia króla na wzór narodów sąsiednich. Prorok, przeciwny temu żądaniu, zasięgnął rady Boga. Bóg kazał mu ustanowić króla, zapowiedział jednak, że lud będzie narzekać na niego (1 Sm 8,18).
Aż do końca Księgi jej głównym bohaterem staje się
król Saul
. Drugą postacią pierwszoplanową w tej części księgi jest
Dawid
.
Bóg odrzucił Saula, gdy ten nie wykonał jego rozkazu (1 Sm 15,17-29). Saul pozostał jednak królem aż do śmierci. Na jego następcę Bóg wybrał Dawida.
W kolejnych rozdziałach Saul prześladuje Dawida, dowiedziawszy się, że ma on być następnym królem. Bóg za każdym razem ratuje Dawida z rąk Saula.
Po śmierci Samuela (1 Sm 25,1) Saul próbuje porozumieć się z nim pośrednictwem Endory, kobiety
spirytystki
, choć było to zakazane przez Prawo (1 Sm 28,7-19; por. Kpł 19,31; Kpł 20,6.27; Pwt 18,10b-11). Księga kończy się opisem śmierci Saula i jego syna Jonatana.
Historyczna i teologiczna wartość księgi
1. Informacje o schyłku okresu sędziów i początku monarchii. Wiedza ta wspierana jest przez odkrycia geograficzne.
2. Księga wskazuje na charakter historiografii biblijnej. Jest to teologia historii, nie tyle historiozofia co historiografia religijna, teologiczna.
3. Wskazuje na charyzmatyczne przywództwo Samuela. Zasługą Samuela było to, że przeprowadził Izraelitów przez nowy etap dziejów.
4. Sedno dramatu Saula - niemożliwość podjęcia odpowiedzialności.
5. Prapoczątki Dawida i jego dynastii.
Linki zewnętrzne