W latach
1949
-
1959
był ministrem bezpieczeństwa publicznego[1], następnie wiceministrem obrony, wicepremierem i szefem sztabu generalnego. Po rozpoczęciu
rewolucji kulturalnej
został w
1966
roku usunięty ze wszystkich stanowisk, uwięziony i torturowany (został wystawiony przez
czerwonogwardzistów
na pośmiewisko ze złamaną nogą, w koszu na śmieci na pekińskim stadionie). Zrehabilitowany w
1975
roku, krótko przed śmiercią został członkiem
Stałego Komitetu OZPL
.
Przypisy
↑ Ludwik Mysak: Chiński proces stulecia. Warszawa: Wydawnictwo Alfa, 1990. .
Bibliografia
Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. .
Inne hasła zawierające informacje o "Luo Ruiqing":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
