Sobota – szósty
dzień
tygodnia
. W tradycji
biblijnej
–
chrześcijańskiej
i
żydowskiej
, gdzie za pierwszy dzień tygodnia uznawana jest
niedziela
, sobota jest siódmym, ostatnim dniem tygodnia.
W religii żydowskiej sobota jest dniem świątecznym, zwanym
szabatem
. Biblijna opowieść o stworzeniu świata wyjaśnia jej genezę – ostatniego dnia tygodnia
Bóg
odpoczął po dziele stworzenia. W ortodoksyjnym judaizmie ściśle przestrzegany jest nakaz powstrzymania się od pracy.
Polska nazwa, podobnie jak w wielu innych językach europejskich wywodzi się od
szabatu
– świątecznego dnia odpoczynku obchodzonego przez wyznawców
judaizmu
i niektórych Kościołów chrześcijańskich, który trwa od
zachodu słońca
w
piątek
do zachodu słońca w sobotę; por. np.
hiszp.
sábado,
wł.
sabato,
czes.
sobota,
ros.
суббота (subbota),
chorw.
subota, również
niem.
Samstag.
W języku niemieckim funkcjonuje również nazwa Sonnabend, pochodząca z czasów przedchrześcijańskich i nawiązująca do germańskiej rachuby czasu, w której doba zaczynała się od wieczora: Sonnabend < Sonn + Abend ‛wieczór’, tj. wieczór tej samej doby, co Sonntag (
niedziela
).
W
językach nordyckich
oznacza ‛dzień kąpieli’: np.
duń.
lørdag. Na nazewnictwo niektórych innych języków germańskich i celtyckich wpłynęła
łacińska
nazwa dies Saturni ‛dzień
Saturna
’: np.
ang.
Saturday.
W kulturze zachodniej sobota jest dniem częściowo lub całkowicie wolnym od pracy. Wraz z
niedzielą
tworzy
weekend
.
Zobacz też
