Teodor I Laskarys ( 1174 - 1222 ) – cesarz nicejski w latach 1204 -1222.

Był zięciem cesarza Aleksego III . Odznaczył się podczas oblężenia Konstantynopola przez wojska IV wyprawy krzyżowej (1203-1204). Po zdobyciu miasta przez krzyżowców zebrał pozostałych żołnierzy w Bitynii i osiedlił się w mieście Nicei, która stała się teraz nową stolicą. W 1204 został pokonany przez krzyżowców, ale z powodu najazdu Bułgarów musieli oni wrócić do Europy. Utworzył w Azji Mniejszej, Cesarstwo Nicejskie i w 1206 przyjął tytuł cesarza. W 1211 odniósł zwycięstwo nad Seldżukami w bitwie nad rzeką Menderes .

Jego pierwszą żoną była Anna , córka Aleksego III Angelosa. Z tego małżeństwa miał trzy córki:

• Irenę Laskarinę, późniejszą żonę Jana III ,
• Marię Laskarinę , późniejszą żonę króla Węgier Beli IV ,
• Eudoksję Laskarinę, zaręczoną z cesarzem łacińskim - Robertem de Courtenay .

Gdy Anna umarła w 1212 , ożenił się z Filippą, córką króla Armenii Rubena III. Małżeństwo to było anulowane rok później, a syn Konstantyn został wydziedziczony. Trzecią jego żoną była Maria de Courtenay, córka cesarza Piotra II i cesarzowej-regentki Jolanty Flandryjskiej . Z tego małżeństwa nie miał żadnych dzieci.

Poprzednik Aleksy V Murzuflos

Cesarz nicejski 1204 - 1222

Następca Jan III Watatzes