Zadebiutował utworem "Dramat Kaliny". Utwór ten został wystawiony po raz pierwszy w 1902 roku w Krakowie i odniósł niespodziewanie duży sukces. W następnych latach Kawecki opublikował nowe utwory dramatyczne, które także cieszyły się dużym powodzeniem. Od 1907 był został sekretarzem redakcji "
Kuriera Warszawskiego
". W czasie
I wojny światowej
został ewakuowany w głąb Rosji. W Moskwie był redaktorem "Gazety Polskiej". Po wojnie powrócił do Polski, gdzie pracował jako urzędnik i cenzor filmowy. Nadal pisywał utwory dramatyczne, głównie komedie i farsy. Po
II wojnie światowej
, w 1948 roku został zawieszony prawach członka
ZLP
za współpracę z okupantem hitlerowskim, polegającą na publikowaniu recenzji teatralnych na łamach
gadzinowego
"
Nowego Kuriera Warszawskiego
". Zmarł w 1955 roku, pochowany na
Cmentarzu Bródzieńskim
(kw. 108H-2).
Wybrane utwory
"Dramat Kaliny" (1902)
"Szkoła" (1907)
"Poczekalnia pierwszej klasy" (1925)
"Ludzie tymczasowi" (1926)
"Fura słomy" (1927)
"Droga do piekła" (1931)
"Miłość chemiczna" (1947)
"Jan i Janek" (1948)
"Jan nieznany" (1949)
Źródła
Piotr Kuncewicz: Leksykon polskich pisarzy współczesnych. Warszawa: GRAF-PUNKT, 1995. .
Inne hasła zawierające informacje o "Zygmunt Kawecki (pisarz)":