Karbid
Ogólne informacje
Nomenklatura systematyczna ( IUPAC ):
acetylenek wapnia
Inne nazwy	karbid węglik wapnia
Wzór sumaryczny	CaC2
Masa molowa	64,10 g / mol
Wygląd	białe (czyste) lub szare (zanieczyszczone) ciało stałe
Identyfikacja
Numer CAS	75-20-7
PubChem	6352[1]
Właściwości Gęstość i stan skupienia 2,22 g/cm3 (dla karbidu technicznego); ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie reaguje z wodą Temperatura topnienia 2300 °C Temperatura wrzenia 3280 °C (rozkład)
Niebezpieczeństwa
Zagrożenia wg  Dyrektywy 67/548/EWG , zał. I[2]
Skrajnie łatwopalny Skrajnie łatwopalny (F+)
Zwroty ryzyka	R15
Zwroty bezpieczeństwa	S2, S8, S43
Podobne związki
Inne aniony	węglan wapnia
Podobne związki	węglik magnezu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25 °C, 1000 hPa)

Karbid (nazwa systematyczna acetylenek wapnia, bywa też nazywany węglikiem wapnia) CaC₂ - związek nieorganiczny należący do grupy węglików jonowych.

Właściwości

• bezbarwna substancja krystaliczna
• temperatura topnienia 2300°C
• produkt techniczny jest czarny, szarawy lub brunatny ze słabym połyskiem
• na powietrzu pokrywa się wodorotlenkiem wapnia i węglanem wapnia , pod wpływem pary wodnej i dwutlenku węgla
• charakterystyczny zapach karbidu spowodowany jest zanieczyszczeniem fosforkiem wapnia, hydrolizującym do fosforiaku

Otrzymywanie

Technicznie jest produkowany w piecach obrotowych w temperaturach 2200–2300°C z koksu i wapna palonego :

3C + CaO → CaC₂ + CO

Produkt techniczny ma barwę szarą i jest zanieczyszczony węglem , tlenkiem wapnia oraz fosforkiem wapnia (Ca₃P₂, produkt redukcji fosforanu wapnia ).

Reaktywność

• W warunkach normalnych reaguje egzotermicznie z wodą wydzielając acetylen :

CaC₂ + 2H₂O → Ca(OH)₂ + C₂H₂

• W temperaturze około 1100°C reaguje z azotem cząsteczkowym dając cyjanamid wapnia CaCN₂:

CaC₂ + N₂ → CaCN₂ + C

Zastosowanie

• środek redukujący w hutnictwie metali ciężkich
• produkcja acetylenu dla potrzeb spawalnictwa
• dawniej jako źródło światła w przenośnych lampach karbidówkach oraz w latarniach morskich (bezpośrednie spalanie acetylenu), dziś używany w niektórych latarkach czołowych, mających zastosowanie w speleologii
• petarda domowej roboty (puszka karbidowa)
• podgrzewacz jedzenia w wojskowych oraz turystycznych indywidualnych zestawach racji żywnościowej (np. amerykańskie zestawy MRE)
• środek odstraszający przeciw kretom i nornicom w ogrodach^[3]

Przypisy