Walki narodowo wyzwoleńcze Polaków w XIX w.
Sytuacja społeczeństwa polskiego po 1815 r.
Romantyczny styl życia, umiłowanie do tajemniczości i pogarszająca się
polityka narodu polskiego sprawiły, że lata
1815-
1864 były okresem tajnych
spisków i powstań przeciwko zaborcom. Zwołany w
Wiedniu kongres między Prusami,
Rosją i
Austrią oznaczał
rozbiór Polski. Jednak
uchwały mówiły, że naród polski będzie posiadał „
instytucje zapewniające utrzymanie jej
narodowości”, które pozwalały Polakom na posiadanie i nabywanie
dóbr materialnych, co żywiło nadzieję na przyszłość.
Królestwo Polskie pojawiło się na
mapie Europy, lecz w
unii z Rosją, które otrzymało od
cara Aleksandra I,
liberalną, jak na tamte czasy
konstytucję. Państwo miało swój
sejm,
szkolnictwo, więc postanowiono stworzyć i polską
armię, a
językiem urzędowym był polski.
Król pruski zobowiązał się do utrzymania odrębności ludności
Wielkie Księstwo Poznańskie w ramach
monarchii.