Zenon przesunął ciężar rozważań z zagadnienia byt - nie-byt, na zagadnienie wielość - jedność.
Argumenty przeciw ruchowi i mnogości mają wspólny charakter i skierowane są przeciw trudności dotyczącej nie tylko ruchu i mnogości, ale też czasu, przestrzeni wszystkiego, co ma charakter ciągły.
Operując nieciągłymi częściami Zenon chciał z nich odtworzyć wielkości ciągłe, co jest niemożliwe.
Przestrzeń nie jest sumą punktów, czas nie jest sumą momentów, ruch nie jest sumą prostych przejść od punktu do punktu.
Punkty momenty można całkować, ale nie sumować.