Po Zenonie zwolennicy filozofii eleackiej nie tworzyli już oddzielnej grupy, ale znaleźli się zarówno wśród sofistów, jak i wśród uczniów Sokratesa.
Wśród sofistów kontynuatorem eleatów był zwłaszcza Gorgiasz, zaś wśród uczniów Sokratesa tzw. szkoła megarejska. Następcy Parmenidesa i Zenona odbiegali coraz bardziej od pozytywnych badań. Ich filozofia, zaprzeczając wszelkiej różnorodności nie mogła rozbudowywać swych poglądów; mogła natomiast atakować poglądy cudze, skończyła się więc negatywną polemiką, erystyką i zestawianiem sofizmatów.
