Założona przez Euklidesa szkoła megarejska /zwana też erystyczną/ zajmowała się erystyką czyli sztuką prowadzenia sporów i przekonywania przeciwnika, bez względu na słuszność.
Erystyka była dialektyką, która utraciła swój cel czyli poszukiwanie prawdy. Operowała tymi samymi sposobami co dialektyka Zenona, tropiła sprzeczności i antynomie, a gdzie ich nie było, wytwarzała je.