|
|
K. Twardowski
|
Początki szkoły lwowsko-warszawskiej wiążą się ściśle z działalnością
K. Twardowskiego. Został on profesorem filozofii na Uniwersytecie Lwowskim w 1895 roku. Miał bardzo ambitny program, chciał zaszczepić w Polsce filozofię w nawiązaniu do idei swego nauczyciela,
F. Brentana.
Główne punkty były następujące:
1) metoda filozofii jest taka sama jak innych nauk empirycznych, w związku z tym filozof zobowiązany jest do głoszenia tez jasnych i dobrze uzasadnionych
2) podstawą filozofii jest psychologia deskryptywna, która bada nie tyle tworzenie się zjawisk psychicznych, ile ich treść
3) charakterystyczną cechą zjawisk psychicznych jest ich intencjonalność, tzn. skierowanie na przedmiot
4) filozofia winna unikać zagadnień spekulatywnych (Twardowski nazywał to „metafizycyzmem”)
5) filozofia winna być neutralna wobec światopoglądów, np. religijnych czy politycznych.
