Uczestnictwo oznacza, że bytując i działając z innymi, człowiek działa jako osoba i stanowi o tym, że działając z innymi, spełnia w tym działaniu siebie. Zachowuje więc wartość personalistyczną czynu.
Zasada uczestnictwa ma znaczenie normatywne. Chodzi o normę osobowej podmiotowości, mającą zabezpieczyć członkom wspólnoty ich osobowy status (sprawczość, samostanowienie i transcendencję). Wzbudza ona równocześnie powinność pełnego zaangażowania się w realizację dobra wspólnego (powinność solidarności).