Spośród rozpatrywanych problemów społecznych szczególną uwagę poświęcił zagadnieniu pracy, praca bowiem stanowi podstawowy wymiar bytowania.
Człowiek ma moralną powinność pracy i jest jej podmiotem, świadomym i wolnym, czyli stanowiącym o sobie podmiotem, sprawcą (twórcą) i celem.
Praca jest dla człowieka, nie człowiek dla pracy. Wszystkie rodzaje pracy noszą znamię człowieka – te, które zmierzają do przekształcenia świata („uczłowieczanie” świata), tworzenie warunków bytowania i kultury (humanizacja) – wszystkie mają służyć urzeczywistnianiu się człowieczeństwa, spełnianiu osobowego powołania i tworzeniu prawdziwie ludzkiej wspólnoty.
Podkreślał prymat człowieka (i pracy) przed rzeczami (kapitałem), czyli pierwszeństwo „kapitału ludzkiego” przed „kapitałem rzeczowym”, prymat osoby w stosunku do ekonomii. Warunki i rezultaty (wynagrodzenie) pracy powinny być zgodne z prawami moralnymi (solidarność, wspólnotowość, sprawiedliwość).
