Przy takiej postawie badawczej, historyk filozofii wysuwa się na pierwszy plan i decyduje, co w danej epoce należy uznać za filozoficzne.
Stefan Swieżawski jako historyk reprezentował więc subiektywne podejście do badanej rzeczywistości filozoficznej z przeszłości. U niego subiektywne przekonania i predylekcje do tomizmu egzystencjalnego i do metafizyki decydowały o doborze problematyki filozoficznej, a nawet całych dziedzin z filozofii.
