Lekcja: "22. Konserwatyzm. Nauka społeczna kościoła"
Konserwatyzm
Za reprezentanta skrajnego konserwatyzmu uważany jest francuski dyplomata i myśliciel Joseph de Maistre (1753-1821). Twierdził on (m.in. w pracy o kościele gallikańskim), że każda rewolucja jest buntem przeciwko Bogu i naturze, zaś natura ludzka jest z gruntu zła, dlatego jej okiełznaniu musi służyć silna i absolutna władza. Za największy autorytet, również w sprawach świeckich, de Maistre uważał papieża.
Joseph de Maistre
Współczesny konserwatyzm podtrzymuje podstawowe założenia konserwatyzmu XIX-wiecznego, w pełni jednak akceptuje ustrój demokratyczny i jego procedury. W tym kontekście konserwatyści podkreślają, iż ważne są nie tylko procedury, ale i jakość rządzenia, dlatego rządzić powinni fachowcy, a nie demagodzy. Ten postulat elitaryzmu w ramach demokracji da się ich zdaniem zrealizować, jeżeli wyborcy będą się kierowali w swych decyzjach rozumem i zawierzą politykom o wysokim poziomie wykształcenia i moralności. Z niechęcią zwolennicy konserwatyzmu odnoszą się do partii masowych oraz ich metod uprawiania polityki. Uważają, że miejscem dyskusji politycznych powinny być gabinety, a nie wiece.