Cząsteczki rozpuszczalników niepolarnych wykazują co najwyżej mały moment dipolowy.
Zazwyczaj lepiej rozpuszczają się w nich substancje niepolarne. W takich rozpuszczalnikach cząsteczki oddziałują głownie za pośrednictwem sił van der Waalsa.
Niepolarne ciecze są zwykle słabymi rozpuszczalnikami dla cząsteczek polarnych, ponieważ słabe oddziaływania międzycząsteczkowe nie mogą konkurować z silniejszymi oddziaływaniami wewnątrz substancji rozpuszczanej.
Na podobnej zasadzie substancje niepolarne nie mogą współzawodniczyć z silnymi oddziaływaniami międzycząsteczkowymi w rozpuszczalnikach polarnych i ich rozpuszczalność jest w takich rozpuszczalnikach słaba.
W chemii często cytuje się pożyteczne uogólnienie "podobne rozpuszcza podobne".
Oznacza to, że rozpuszczanie występuje wówczas, gdy cząsteczki substancji rozpuszczanej mają strukturę i właściwości elektryczne podobne do cząsteczek rozpuszczalnika.