Punktem wyjścia antropologii filozoficznej Wojtyły, jest całościowe doświadczenie człowieka, zwłaszcza doświadczenie wewnętrzne, którego bezpośrednim przedmiotem jest specyficznie ludzkie wydarzenie: człowiek działa, czyli spełnia czyn świadomy i wolny (czyn moralny). Człowiek dzięki swym wewnętrznym przeżyciom, samowiedzy i samoświadomości jest „świadkiem siebie”, swego wnętrza, swego człowieczeństwa i swojej osoby. Swoją antropologię określił jako „studium czynu, który ujawnia osobę: studium osoby przez czyn”.
Osobową naturę człowieka ujętego doświadczalnie w aspekcie czynu wyrażają trzy istotne elementy:
