Włośnica (
trychinoza) jest chorobą z grupy
robaczyc wywołaną
włośniem krętym (należy do
nicieni). Według statystyk, w
Polsce może być zarażonych do 3% populacji, co czyni włośnicę niezbyt częstą chorobą w kraju (w 2000 r. odnotowano 36 przypadków tej choroby), lecz jest ona niebezpieczna i może prowadzić do śmierci. Zarażenie następuje wraz ze zjedzeniem larwy inwazyjnej znajdującej się w
mięsie wieprzowym lub - rzadziej –
dzika. W organizmie człowieka larwa opuszcza osłonkę i wędruje do
jelita, gdzie dojrzewa płciowo. Po
kopulacji samce giną, a samice rodzą ok. 2 tys. larw w ciągu dwóch miesięcy, które następnie przedostają się z
krwią do
mięśni poprzecznie prążkowanych, gdzie niszczą
włókna mięśniowe. Tam też zwijają się spiralnie, ulegają
otorbieniu i pozostają tam na zawsze. Objawy włośnicy pojawiają się po ok. czterech tygodniach po osadzeniu się larw w
mięśniach. Wówczas występują obrzęki powiek i zapalenie
spojówek, bóle mięśni,
stawów i głowy oraz złe samopoczucie.
