Antonio Lotti (ur. prawdopodobnie 1666 , zm. 5 stycznia 1740 ) – kompozytor włoski , uczeń Giovanni Legrenziego, przedstawiciel szkoły weneckiej . Jego muzyka stanowi pomost pomiędzy późnym barokiem , a wczesnym klasycyzmem . Swoją muzyczną edukację rozpoczął od pełnienia funkcji śpiewaka (alt), później pomocnika drugiego organisty, potem drugiego organisty, i od 1704 pierwszego organisty

W 1717 przeprowadził się do Drezna , gdzie przebywał na dworze elektora saskiego Augusta II . Tam też powstała jego najbardziej znana opera Teofane.

W 1719 powrócił do Wenecji. Po powrocie Lotti nie napisał już żadnej opery. W 1736 roku objął posadę kapelmistrza przy bazylice Św. Marka w Wenecji . Żoną była znana włoska sopranistka Santa Stella.

Twórczość

Opery

Lotti napisał około 28 oper (pierwszą napisał w wieku 16 lat):

• Il trionfo dell'innocenza ( 1693 , Wenecja)
• Tirsi tylko Akt I, Antonio Caldara – Akt II, Attilio Ariosti – Akt III, 1696 , Wenecja)
• Sidonio ( 1706 , Wenecja)
• Achille placato ( 1707 , Wenecja)
• Teuzzone ( 1707 , Neapol) wyst. późn. jako L’inganno vinto dalla ragione ( 1708 , Neapol)
• Il vincitor generoso ( 1709 , Wenecja)
• Il comando non inteso et ubbidito ( 1710 , Wenecja)
• La ninfa Apollo (muzyka we współpracy z Francesco Gasparini, 1710 , Wenecja)
• Isacio tiranno ( 1710 , Wenecja)
• Il tradimento traditor di se stesso ( 1711 , Wenecja) wyst. późn. jako Artaserse, re di Persia ( 1713 , Neapol)
• La forza del sangue ( 1711 , Wenecja)
• L'infedeltà punita (muzyka we współpracy z Carlo Francesco Pallarolo, 1712 , Wenecja)
• Porsenna ( 1713 , Wenecja)
• Irene augusta ( 1713 , Wenecja)
• Polidoro ( 1713 , Wenecja)
• Foca superbo ( 1716 , Wenecja)
• Ciro in Babilonia ( 1716 )
• Costantino ( 1716 , Wiedeń)
• Alessandro Severo ( 1717 , Wenecja)
• Giove in Argo ( 1717 , Drezno)
• Ascanio ovvero Gli odi delusi dal sangue ( 1718 , Drezno)
• Teofane ( 1719 , Drezno)
• Li quattro elementi ( 1719 , Drezno)

Inne dzieła sceniczne

• Le rovine di Troja (intermezzo) ( 1707 , Wenecja)
• Dragontana e Policrone (intermezzo) ( 1707 , Wenecja)
• Cortulla e Lardone (intermezzo), wyst. późn. jako Melissa vendicata ( 1707 , Wenecja)
• Ama più chi men si crede (melodrama pastorale) ( 1709 , Wenecja)
• Griletta e Serpillo (intermezzo)

twórczość religijna

• msze :
  • Missa Sapientiae g-moll
  • Missa Brevis d-moll
  • Msza F-dur
  • Msza a-moll
  • Msza C-dur
• oratoria
  • La Giuditta ( 1701 )
  • Il voto crudele ( 1712 )
  • Triumphus fidei ( 1712 )
  • L'umiltà coronata in Esther ( 1714 )
  • Il ritorno di Tobia ( 1723 )
  • Gioas, re di Giuda
  • Judith
• motety
• Inne:
  • Requiem F-dur
  • Miserere d-moll

Linki zewnętrzne

• Biografia, msze, motety Antonio Lotti
• Biografia Antonio Lotti