Diugoń
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki żyworodne
Szczep	łożyskowce
Rząd	syreny
Rodzina	diugoniowate
Rodzaj	Dugong
Gatunek	diugoń
Nazwa systematyczna
Dugong dugon
(Müller, 1776)
Kategoria zagrożenia ( CzKGZ )
narażony na wyginięcie
Występowanie

Diugoń (Dugong dugon^[1]) – morski ssak zaliczany do syren , jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny diugoni .

Występowanie

Zamieszkuje wody przybrzeżne tropikalnej strefy Oceanu Indyjskiego i Spokojnego . Populacja około 10 tys. osobników zamieszkuje obszar Wielkiej Rafy Koralowej i wody przybrzeżne Nowej Gwinei . Uważa się, że przed 1970 rokiem duża populacja diugoni zamieszkiwała wody u wybrzeży Mozambiku i Kenii .

Charakterystyka

Długość ciała do 4 m, ciężar do ok. 1000 kg (1 tony). Ciało opływowe, krępe, masywne, pysk tępo zakończony, przystosowany do żerowania przy dnie. W przedniej części żuchwy i szczęki górnej tarcze rogowe, służące do rozcierania roślin. Żywi się trawą morską . Górna warga ruchliwa, silnie rozwinięta, porośnięta krótką szczeciną, oczy małe, osłonięte powiekami, brak małżowin usznych. Tułów walcowaty, zwężający się ku tyłowi, kończyny przednie przekształcone w płetwy, z zaznaczonymi pięcioma palcami, kończyny tylne zredukowane. Na płetwach piersiowych brak kopytek, które występują u manatów . Płetwa ogonowa u diugonia rozwidlona i wcięta, ustawiona w płaszczyźnie poziomej. Nie ma płetwy grzbietowej.

Samica diugonia dojrzewa płciowo między 8-18 rokiem życia. Po trwającej około roku ciąży wydaje na świat, pod wodą, najczęściej jedno młode. Matka natychmiast po porodzie transportuje młode na powierzchnię, aby mogło po raz pierwszy nabrać powietrza. Niemowlę diugonia ma około 90 cm długości. W czasie karmienia, kiedy mały diugoń jeszcze nie umie pływać, samica kładzie się na wznak i przytrzymuje go przednimi kończynami na piersiach. Matki karmią młode ok. dwóch lat.

Przypisy

Bibliografia

Zobacz też

• krowa morska
• manatowate