Claude Frédéric Bastiat 1801 – 1850
Narodowość	Francuz
Kierunek	ekonomia klasyczna

Claude Frédéric Bastiat (ur. 30 czerwca 1801 w Bayonne we Francji , zm. 24 grudnia 1850 w Rzymie ) – francuski ekonomista wolnorynkowy, filozof i polityk. Zasłynął z tego, iż krytykował poglądy socjalizmu za pomocą przemawiających do wyobraźni czytelnika prostych przykładów (por. metafora zbitej szyby oraz petycja producentów świec ). Jest uważany za jednego z prekursorów austriackiej szkoły ekonomii ^[1].

Biografia

Claude Frédéric Bastiat był francuskim ekonomistą , legislatorem i pisarzem , który specjalizował się w dziedzinie prywatnej własności, wolnych rynków i ograniczonego rządu. Głównym przesłaniem płynącym z prac Bastiata jest stwierdzenie, że wolny rynek jest naturalnym źródłem „harmonii ekonomicznej” jednostek tak długo, jak rząd jest ograniczony do ochrony życia, wolności i własności obywateli , a więc ochrony przed kradzieżą lub agresją. Dla Bastiata przymus władzy był legitymizowany wyłącznie, jeśli służył „zapewnieniu nietykalności osobistej, wolności i praw własności i zaprowadzaniu tym samym sprawiedliwych rządów”^[1].

Bastiat kładł nacisk na funkcję wolnego rynku polegającą na koordynacji produkcji , ponieważ na jego sposób myślenia wpłynęła część pism Adama Smitha i wielkiego francuskiego ekonomisty wolnorynkowego Jeana-Baptiste’a Saya oraz Francoisa Quesnaya , Destutta de Tracy’ego, Charlesa Comte’a, Richarda Cantillona (który urodził się w Irlandii i wyemigrował do Francji) i Anne Roberta Turgota . Ci francuscy ekonomiści, prekursorzy nowoczesnej szkoły austriackiej , opracowali jako pierwsi koncepcję rynku jako dynamicznego, rywalizacyjnego procesu, związanej z tym wolnorynkowej ewolucji pieniądza , a także teorii wartości subiektywnej, prawa malejącej użyteczności marginalnej i przychodów marginalnych, teorii marginalnej produktywności przy wycenie zasobów, oraz daremności kontroli cen i generalnego interwencjonizmu państwowego.

Frédéric zachorował na gruźlicę , prawdopodobnie podczas jednej z podróży po Francji. Choroba ta uniemożliwiła mu dalsze publiczne przemawianie. Przed samą śmiercią, 24 grudnia 1850 roku, zdążył się wyspowiadać i przyjąć sakramenty^[2]. Ostatnie jego słowa brzmiały: „Widzę, wierzę, czuję — jestem chrześcijaninem”^[3].

Publikacje Bastiata w Polsce

• "Dzieła zebrane" 2009
• "Państwo" 2006 ; 2009
• "Co widać i czego nie widać" 2003; 2009
• "Prawo" 1986; 2003; 2009
• "Harmonie ekonomiczne" 1867; 2009
• "Przeklęty pieniądz" 1865; 2009

Publikacje Bastiata w języku polskim dostępne on–line

• „Prawo” (edycja 2007) [1]
• „Prawo” (edycja 1998) [2]
• „Przeklęty pieniądz” [3]
• „Harmonie ekonomiczne” [4]
• „Rząd” [5]
• „Mały wybór pism” [6]
• „Petycja producentów świec” [7]
• „Teoria i praktyka” [8]

Polemiki z Bastiatem

Frédéric Bastiat zawsze wytrwale i chętnie dyskutował ze zwolennikami socjalizmu, komunizmu i protekcjonizmu. Jedną z bardziej znanych polemik była wymiana listów pomiędzy F. Bastiatem a F.C. Chevé oraz P.J. Proudhonem – redaktorami „Głosu Ludu” („La Voix du Peuple”). Dotyczyła ona pomysłu darmowego kredytu, którego domagali się francuscy socjaliści.

Oponenci wymienili razem 14 listów^[4], z czego 5^[5] zostało przetłumaczonych na język polski.

Zobacz też

• szkoła austriacka

Przypisy

Linki zewnętrzne

• http://www.bastiat.org/
• http://www.bastiat.net/
• Thomas J. DiLorenzo: Frédéric Bastiat (1801-1850): łącznik francuskiej tradycji i marginalistycznej rewolucji
• Henry Hazlitt: Bastiat Wielki
• Biography of Frédéric Bastiat including selected works ( ang. )