Gerrotoraks polujący na ryby
Gerrotoraks (Gerrothorax) –
rodzaj
płaza
z rzędu
temnospondyli
, żyjącego pod koniec
triasu
. Jego skamieniałości odkryto na terenie obecnej
Szwecji
,
Niemiec
i
Grenlandii
. Nazwa Gerrothorax oznacza „wiklinowy tułów”.
Gerrotoraks należał do rodziny Plagiosauridae, do której zaliczany jest również
plagiozaur
.
Było to metrowej długości zwierzę przystosowane do życia w wodzie, o ciele spłaszczonym i
kijankopodobnym
wyglądzie. Przypominało nieco
permskiego
płaza z rodzaju
Diplocaulus
. Miało dużą, nietypowo ukształtowaną głowę, z wyrostkami po bokach i blisko siebie osadzonymi oczami. Kończyny tylne zaopatrzone były w płetwy.
Najbardziej uderzającą cechą gerrotoraksa było posiadanie przez całe życie trzech par zewnętrznych
skrzeli
(stąd jego nazwa). Było to więc zwierzę pedomorficzne, u którego w wyniku ewolucji (być może w związku z obraniem typowo wodnego habitatu) dojrzałe osobniki zachowywały wygląd osobników
larwalnych
. Często orzeczenie w
paleontologii
, czy ma się do czynienia ze skamieniałością zwierzęcia pedomorficznego, czy po prostu larwą większego płaza nastręczało wielu trudności (jak również w przypadku m.in.
branchiozaura
).
Gerrotoraks żył w strumieniach i jeziorach. Polował prawdopodobnie na
ryby
,
bezkręgowce
oraz mniejsze płazy i gady. Możliwe, że dzięki kształtowi ciała mógł on zagrzebywać się w piasku lub mule dna zbiornika wodnego i czatować na łup, wypatrując go umieszczonymi na górnej stronie głowy oczami. Sam stanowił zapewne łup
fitozaurów
i
cyklotozaurów
.
Gatunki
- G. pulcherrimus
- G. rhaeticus
Bibliografia