Jeleń milu, jeleń Davida (Elaphurus davidianus) – gatunek
ssaków
parzystokopytnych
z rodziny
jeleniowatych
, jedyny przedstawiciel
monotypowego
rodzaju Elaphurus.
Występowanie
W warunkach naturalnych zamieszkiwał prawdopodobnie północne i środkowe
Chiny
. Wytępiony ok. III w.
n.e.
Zachował się jedynie w niewoli, w parku łowieckim cesarzy chińskich pod Pekinem (Nanhaizi).
Introdukowany
w
Europie
i
Ameryce Południowej
, a następnie
reintrodukowany
w Chinach, nad Morzem Żółtym. Spotykany w wielu ogrodach zoologicznych, także w Polsce (
Park Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie
)
Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane |
|---|
| Długość ciała | 183-216 cm |
| Wysokość w kłębie | 115 cm |
| Ogon (kwiat) | 22-35 cm |
| Masa ciała | 150-214 kg |
| Dojrzałość płciowa | 27 miesięcy |
| Ciąża | ok. 9 miesięcy |
Liczba młodych
w miocie | 1-2 |
Ubarwienie czerwonobrązowe latem, zimą brązowoszare. Wzdłuż grzbietu ciągnie się czarny pas. U młodych występuje cętkowanie. Jeleń Davida ma wąską, długą głowę, krótkie uszy i wyjątkowo długi ogon.
Są zwierzętami stadnymi. W okresie godowym samce toczą między sobą zacięte walki. Żywią się głównie trawami i roślinnością wodną. Samica rodzi w kwietniu lub maju jedno do dwóch młodych. Żyją przeciętnie 18, maksymalnie 23 lata.
Krzyżuje się z
jeleniem szlachetnym
.
Zagrożenia i ochrona
Gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem. W warunkach naturalnych (lecz pod stałą kontrolą) występują jedynie w Beijing Milu Park i Dafeng Milu Natural Reserve. Obecna populacja uważana jest za stabilną.
Przypisy
Bibliografia
Stado jeleni milu, Bronx Zoo
