Księży Młyn Scheiblera, widok arch
Budynek przędzalni na Księżym Młynie – widok współczesny
Karol Wilhelm Scheibler (ur.
1 września
1820
w
Monschau
,
Nadrenia
, zm.
13 kwietnia
1881
w
Łodzi
), jeden z największych łódzkich przemysłowców.
Pochodził z rodziny niemieckiej wyznania ewangelicko-augsburskiego. Jego ojciec posiadał fabrykę sukna w
Niemczech
. Karol nauczył się zawodu w
Anglii
a następnie praktykował w
Belgii
,
Francji
,
Szkocji
,
Holandii
. W
1848
przyjechał do
Królestwa
. Został dyrektorem przędzalni bawełny u swego wuja Fryderyka Schloessera w
Ozorkowie
. W rozpoczęciu samodzielnej kariery przemysłowca pomógł mu bogaty ożenek w
1854
z Anną Werner, córką właściciela fabryk sukna w
Zgierzu
i Ozorkowie oraz cukrowni w
Leśmierzu
. Posag żony przewyższał dwukrotnie jego własne oszczędności. Zgromadzone w ten sposób sumy, wsparte kredytami, pozwoliły na otworzenie w
1855
pierwszej fabryki – w pełni zmechanizowanej przędzalni.
Karol Scheibler (
1820
-
1881
) swoją działalnością rozpoczął nową epokę w dziejach przemysłowej Łodzi, zapewnił jej czołowe miejsce w Europie w dziedzinie
przemysłu włókienniczego
. Był twórcą wielkiego imperium przemysłowego, na które składał się zespół tzw. Centrali przy Wodnym Rynku (obecnie
Plac Zwycięstwa
), kompleks
Księżego Młyna
oraz zabudowa biegnąca wzdłuż obecnej
ul. ks. bpa W. Tymienieckiego
i sięgająca
ul. Piotrkowskiej
.
Dbając o rozwój przemysłu pamiętał też zawsze o swoich współobywatelach. Zarówno sam K. Scheibler, a po jego śmierci wdowa po nim, Anna z Wernerów, syn Karol Wilhelm, córka i zięć, Matylda i
Edward Herbstowie
, łożyli olbrzymie sumy na budowę potrzebnych miastu gmachów: szkół, szpitali, kościołów, zawsze byli pierwsi we wspieraniu wszelkiego rodzaju charytatywnych akcji.
Pochowany w części ewangelickiej na
Starym Cmentarzu w Łodzi
przy ul. Ogrodowej, w
Kaplicy Scheiblerów
.
Na jego osobie
Wład. Reymont
wzorował postać Hermana Bucholca w swojej powieści p.t.
Ziemia obiecana
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
