Imiona Osorkona II
hieroglifami
|
---|
Nomen – Userkeren-MeriAmon |
egip.
– Osorkon-ukochany-przez-Amona |
| |
Prenomen – User-Maat-Re Setepen-Amon |
egip.
– Potężna-jest-sprawiedliwość-Re Wybrany-przez-Amona |
| |
Imię horusowe – Ka-nechat-Mery-Maat SechaisuraRe-Nesutaui
|
egip.
– Byk-potężny-ukochany-przez-Maat którego-Re-koronował-na-króla-Obu-Krajów |
| |
Osorkon II –
faraon
, władca
starożytnego Egiptu
, z
XXII dynastii libijskiej
, z czasów Trzeciego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 875-837 p.n.e. Był synem
Takelota I
i królowej Kapes.
Problem z jednoznacznym identyfikowaniem władców
XXII
i
XXIII dynastii
polega na tym, że nosili oni te same imiona. Tak więc w obu tych dynastiach źródła egipskie wyliczają siedmiu władców o imieniu Szeszonk, czterech o imieniu Osorkon i trzech o imieniu Takelot. Dodatkowa trudność polega jeszcze na tym, że owi Szeszonkowie, Osorkonowie i Takelotowie niejednokrotnie posiadali synów o tych samych imionach, piastujących różne funkcje świeckie i duchowne. W czasie panowania Osorkona II miał miejsce, jak miało się okazać w przyszłości, niebezpieczny precedens, prowadzący do powstania dziedziczności stanowiska arcykapłanów Amona. Osorkon II wyraził mianowicie zgodę na objęcie droga sukcesji, w prawdzie nie bezpośredniej, stanowiska Wielkiego Kapłana Amona przez syna
Szeszonka II
–
Harsiese I
. W czwartym roku panowania Osorkona w
Tanis
, ów Harsiese ogłosił się królem w
Tebaidzie
, przyjmując królewską
tytulaturę
. Wywiązała się między dwoma władcami – Osorkonem II na północy i Harsiese na południu pewnego rodzaju rywalizacja w tytulaturze. Obaj władcy odwoływali się w niej do swych wielkich poprzedników, sięgając daleko wstecz m.in. do tytulatury
Ramzesa II
. Niewątpliwie wydarzenia w Tebaidzie ograniczyły władzę Osorkona.
Osorkon II był władcą prowadzącym, tak jak jego poprzednicy, politykę dynastyczną. Znane są imiona trzech jego żon. Były to: Karoma II, Dżedmutiufanch i Isetemachbit V. Jednym z ważniejszych wydarzeń jego panowania było wprowadzenie na tron pontyfikalny w
Tebach
syna -
Nimlota
, sprawującego urząd wielkiego kapłana Amona po śmierci Harsiese, prawdopodobnie w latach 855–840 p.n.e. i władającego całym Górnym Egiptem. Z kolei syn Nimlota - Takelot był współregentem na tronie pontyfikalnym w Tebach w latach 845–840 p.n.e., a córka Nimlota, wnuczka Osorkona II, Karoma III Merimut wyszła za mąż za swego wuja Takelota, przyszłego
Takelota II
. Ze związku tego narodził się syn Osorkon, przyszły Wielki Kapłan Amona. Inny z kolei syn Osorkona II - Szeszonk, następca tronu, został mianowany arcykapłanem Ptaha w
Memfis
, a najmłodszy syn Osorkona II, Hornacht został mianowany arcykapłanem Amona w Tanis.
Polityka zagraniczna Osorkona II polegała głównie na kontaktach z władcami Izraela oraz państw, znajdujących się w Syropalestynie. Kontakty podyktowane były związkiem obronnym skierowanym przeciw zaborczym planom Asyrii, której królowie, najpierw
Aszurnasirpal II
, a później
Salmanasar III
doprowadzili państwo do potęgi militarnej, dążąc do podporządkowania sobie całego obszaru Bliskiego Wschodu. Około roku 853 p.n.e. królestwa: Hamath,
Damaszek
i
Izrael
zawarły przymierze, a
Byblos
i Egipt wsparły je kontyngentami. Bitwa rozegrała się nad
Orontesem
w okolicach Karkar i w jej wyniku ekspansja Asyrii została zatrzymana. Jednakże królestwa syropalestyńskie zmuszone były do płacenia Asyrii danin. Wkrótce wewnętrzne niepokoje w samej Asyrii, które przerodziły się w wojnę domową zmusiły Salmanasara III do wycofania się z Syropalestyny.
Osorkon II został pochowany w grobowcu w Tanis. Grobowiec ów był pierwszym jaki tam został odkryty przez
Monteta
w lutym 1939 roku. W grobowcu tym Montet znalazł wielki,
granitowy
sarkofag
, w którego wnętrzu znajdowały się szczątki dwóch osób, zapewne Osorkona II i jednej z jego żon. W dalszej części grobowca odkryto antropoidalny, kwarcytowy sarkofag syna Osorkona - Hornachta. Sarkofag ten w przeciwieństwie do sarkofagu króla był nienaruszony. W przedsionku grobowca znajdował się jeszcze inny granitowy sarkofag, niestety całkowicie ograbiony i pusty. W dalszych pomieszczeniach grobowca pochowany został ojciec Osorkona II -
Takelot I
. Wszystkie pomieszczenia grobowca bogato zdobiły malowidła i reliefy, przedstawiające sceny związane z życiem pośmiertnym i tematyką Księgi Umarłych.
Następca tronu, książę Szeszonk zmarł jeszcze za życia ojca i władzę po Osorkonie II przejął jego młodszy syn
Takelot
.