|
Polifonia
PolifoniaPolifonia (
gr
. πολυφωνία polyphonia - "wiele głosów") – rodzaj
faktury muzycznej
, w której równocześnie dwa lub więcej głosów prowadzonych jest niezależnie od siebie. Szczytowym osiągnięciem polifonii jest twórczość
Jana Sebastiana Bacha
. Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii: Technika imitacyjna jest starsza, powstała w
średniowieczu
, jej formą jest
kanon
. W okresie
renesansu
rozwinęła się polifonia fugowana, oparta na
kontrapunkcie
podwójnym (i wielokrotnym). Formą opartą na tej technice jest
fuga
. Drugą podstawą dokonywania systematyki jest stosunek linii melodycznych względem siebie; jednej linii melodycznej może być przeciwstawiona jedna, dwie lub trzy frazy melodyczne. Zobacz też
polifoniczność
w
literaturze
.
Inne hasła zawierające informacje o "Polifonia":
A cappella
...
Chorał gregoriański
...
Organum
...
Kontrapunkt (muzyka)
...
Staroobrzędowcy
...
Wielogłosowość
...
Virelai
...
Notacja menzuralna
...
Polifonia
Polifonia (
gr
. πολυφωνία polyphonia - "wiele głosów") – rodzaj
faktury muzycznej
, w ...
Msza (muzyka)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Polifonia":
˝Wokulski kocha to, co go niszczy˝ - ˝Lalka˝ Bolesława Prusa (plansza 15)
opowiadania, przestawiona chronologia, antycypacje i nawroty narracyjne, częściowe i sprzeczne ujawnianie tajemnic, Polifonia, wymowa gestu i przedmiotu, marzenia senne, dobrodziejstwa pamięci, polaryzacja i modyfikacja ...
|
