Prokurator Generalny – naczelny organ
prokuratury
i zwierzchnik
prokuratorów
. W latach 1990 - 2010 funkcję tę pełnił z urzędu
Minister Sprawiedliwości
.
Historia
II Rzeczpospolita
W
II Rzeczypospolitej
i w strukturach
Rządu RP na uchodźstwie
prokuratorem-zwierzchnikiem całej prokuratury, która była całkowicie rozdzielona na pion cywilny i wojskowy, był od
1919
Naczelny Prokurator
. Urząd Naczelnego Prokuratora sprawował z urzędu
Minister Sprawiedliwości
.
W pionie cywilnym naczelnym organem prokuratury i zwierzchnikiem
prokuratorów
prokuratur powszechnych był Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego.
Organizacja prokuratury wojskowej została określona w
1919
. Naczelnym organem prokuratury w pionie
wojskowym
i zwierzchnikiem prokuratorów prokuratur wojskowych był
Naczelny Prokurator Wojskowy
.
Polska Ludowa
W
1950
określono na nowo organizację prokuratury cywilnej, wyodrębniając ją ze struktury
Ministerstwa Sprawiedliwości
. Utworzono
Prokuraturę Generalną
, na której czele stał Prokurator Generalny.
W
1967
podporządkowano prokuraturę wojskową Prokuratorowi Generalnemu. Tym samym Naczelny Prokurator Wojskowy stał się zastępcą Prokuratora Generalnego, a Prokurator Generalny naczelnym organem całej prokuratury.
III Rzeczpospolita
Zespolenie urzędu z ministrem sprawiedliwości (1990-2010)
Prokurator Generalny jest naczelnym organem całej
prokuratury
, tym samym podlegają mu wszyscy prokuratorzy.
31 marca
1990
zniesiono Prokuraturę Generalną, a funkcję Prokuratora Generalnego zaczął sprawować z urzędu
Minister Sprawiedliwości
. Zastępcami Prokuratora Generalnego są
Prokurator Krajowy
,
Naczelny Prokurator Wojskowy
, Dyrektor
Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
oraz inni
prokuratorzy
powoływani i odwoływani ze stanowiska zastępcy spośród prokuratorów Prokuratury Krajowej (przez
Prezesa Rady Ministrów
na wniosek Prokuratora Generalnego).
Odrębny urząd Prokuratora Generalnego (od 2010)
Z dniem 31 marca 2010 nastąpiło rozdzielenie urzędu Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego.
Prokuratora Generalnego powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród dwóch kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Sądownictwa i Krajową Radę Prokuratury (Art. 10a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze). Kadencja Prokuratora Generalnego trwa sześć lat, licząc od dnia złożenia ślubowania. Po upływie kadencji pełni on obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez następcę, przy czym nie może być on ponownie wyznaczony. Po zakończeniu pełnienia obowiązków przechodzi w stan spoczynku. Pierwszym Prokuratorem Generalnym powołanym w nowy sposób został
Andrzej Seremet
.
Lista Prokuratorów Generalnych od 1989
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 art. 36 Ustawy o Radzie Ministrów z dnia 8 sierpnia 1996 w związku z art. 1 ust. 2 Ustawy o prokuraturze z dnia 20 czerwca 1985
- ↑ obowiązki Prokuratora Generalnego pełnił do dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej ustrój prokuratury co nastąpiło 31 marca 2010; od 7 października 2009 nadal jako Minister Sprawiedliwości
- ↑ powołany postanowieniem Prezydenta RP z 5 marca 2010
- ↑ ustawowy upływ kadencji 31 marca 2016
Artykuł uwzględnia stan prawny na 13 sierpnia 2006. .