Leon Królikowski (ur. 2 kwietnia 1815 w Radomiu – zm. przed 1897 ) – członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym od lutego 1863 .

W 1857 był dyrektorem technicznym kierowanej przez Andrzeja Zamoyskiego Spółki Żeglugi Parowej na Wiśle. Wiosną 1862 w jego mieszkaniu miała miejsce narada Komitetu Miejskiego . Utrzymywał kontakty z Komitetem Akademickim .

Po wybuchu powstania włączony przez Agatona Gillera do Komisji Wykonawczej Rządu Narodowego . 1 kwietnia 1863 przybył do Poznania z misją utworzenia komisji zakupu broni. 10 kwietnia wyjechał do Gdańska . Zmuszony do wyjazdu do Paryża . Utworzył Komisję Broni w Liège . W lipcu 1863 bawił w Krakowie , gdzie przekazał wysłannikowi Rządu Narodowego swój projekt zakupu statku i wysłania nim broni do kraju. Mianowany przez Romualda Traugutta komisarzem do spraw morskich. 13 stycznia 1864 aresztowany przez władze pruskie we Wrocławiu . W czasie symulowania choroby, 20 listopada uciekł ze szpitala więziennego w Berlinie . W styczniu na jego paryski adres nadeszły papiery fikcyjnego Rządu Narodowego (prowokacja generał-policmajstra Królestwa Kongresowego Fiodora Fiodorowicza Trepowa ). W 1866 figurował na liście Zjednoczenia Emigracji Polskiej .

Bibliografia

• Tomasz Szarota, Leon Królikowski, w: Polski Słownik Biograficzny , 1970 , t. XV, s. 375-376.