Lekcja: "Groza gór wysokich w poezji Kazimierza Przerwy - Tetmajera"
Podmiot liryczny w poezji Tetmajera
Stanislaw Witkiewicz, Potok w lesie, 1894.
Podmiot liryczny z poezji Tetmajera przemierza te górskie krainy, dając upust swojemu uwielbieniu dla nich. Jest on utożsamiany z osobą autora, który odbył w swoim życiu wiele górskich wycieczek. Jest bacznym obserwatorem tego pejzażu, przekazującym odbiorcom swe odczucia w stosunku do oglądanego krajobrazu. Podmiot liryczny to wędrowiec, który spędza czas na samotnym chodzeniu po górach. Włóczy się po tej niedostępnej krainie szukając wytchnienia i spokoju. Innymi obserwatorami widoków są bohaterowie liryczni, którzy pojawiają się w wierszach Kazimierza Przerwy – Tetmajera. Są to: wiatr halny, orzeł, motyl oraz rosnąca samotnie wśród zwalisk skalnych limba, czy potok. Bohaterowie ci, to nieodzowne elementy każdego górskiego krajobrazu. Poeta za ich pomocą może ukazać góry z różnych perspektyw, z których nie jest w stanie spojrzeć na nie człowiek. Wiatr, hulający po stokach i zboczach, wlatuje w każdą szczelinę skalną. Dzięki wprowadzeniu postaci orła, autor pokazuje Tatry tak, jak widzi je szybujący po niebie majestatyczny ptak.
Najniższą temperaturę na Ziemi odnotowano na Antarktydzie 21 lipca 1983 roku w okolicy radzieckiej stacji badawczej , było 89,2 stopnia Celsjusza poniżej zera.
