Jak stoicy, Spinoza łączył naturalizm etyczny z racjonalizmem. Prawdziwą naturę człowieka widział w rozumie, dlatego czyny są zgodne z naturą ludzką, jeśli są rozumne.
Na tym podłożu chciał zreformować świat, stosunki społeczne i państwowe, prawne i religijne tak, aby dać przewagę racjonalnym czynom i pobudkom.
Najwyższe dobro widział w poznaniu, bo poznanie Boga wzbudza miłość do Niego i prowadzi do mistycznego połączenia z Nim, które jest największym szczęściem dostępnym człowiekowi.
