Bilans wodny to różnica między ilością wody pobranej przez roślinę a ilością wody utraconej. Stanowi zestaw zysków i strat. Przychód stanowi woda pobierana przez korzeń (głównie
włośniki), zaś stratami są procesy
gutacji i
transpiracji. Bilans wodny zrównoważony jest stanem optymalnym i występuje, gdy pobieranie wody dorównuje stratom, i jest charakterystyczny dla okresów prawidłowej
wegetacji. Bilans ujemny charakteryzuje się dużymi stratami wody (np. w okresie suszy) w stosunku do jej pobierania, co prowadzi do niedoboru wody w roślinie. Dodatkowo źle wpływa na różne procesy, jak np.
oddychanie wewnątrzkomórkowe,
fotosyntezę,
kwitnienie itp., co w dłuższym okresie prowadzi do więdnięcia rośliny, a w ostateczności jej śmierć. Bilans dodatni powstaje, gdy ilość wody pobieranej znacznie przewyższa jej straty. Do takie sytuacji dochodzi, gdy zwiędnięte rośliny zmniejszają deficyt wody w organizmie. Ma to miejsce głównie w czasie obfitych opadów następujących po okresie suszy.
