Ingarden precyzyjnie odróżnia dzieła sztuki od jego konkretyzacji estetycznej, wyjaśnia również, że sądy wartościujące odnoszą się do owej konkretyzacji, nie zaś do samego dzieła sztuki.
Wersja dzieła powstała w procesie konkretyzowania czyli uformowana w trakcie odbioru, będąca złożeniem tego co efektywnie w nim zwarte i elementów potencjalnych. Konkretyzacja stanowi więc wspólny wytwór autora i czytelnika.
